Италия жомогу
Эрди-катын болуптур. Алар итке минген жакырчылыкта жашаптыр. Зайыбынын жамаачыдан тамтыгы калбаган жалгыз юбкасы болуптур. Анысын эртеден кечке жамаачылагандан бөлөк тирилик кылбачу экен. Юбканын деле атынан бөлөк заты калбаптыр. Бир күнү күйөөсү келгенде ыйлап ийет:
Шиңгил аңгемелер
«Оомал-төкмөл дүнүйө» түрмөгүнөн
(Курсташым Адылбекке)
Сулайман тоосу менен Ай бири-бирине жетише албай, тоонун чокусу Айга карап, Ай болсо тоонун чокусуна карап асман каршылыгын жиреп, жылдыздарды да ары түртүп жакындашып бараткан эле. Жакын жерден жайдын орто чениндеги Акбууранын түбөлүк басылбаган өмүр ыры угулат. Бирок аны биздин ыр басып кетти.
Курган атам канетсин,
Багамын деп балдарын.
Убара болуп кыйла жыл,
Уйун бакты чарбанын.
Жанымда агам, анан мен,
Жалгыз эшек, уй болуп.
Кетүүчүбүз жайытка,
Келүүчүбүз чыр болуп.
– Дүйшөн Касиевич, 60 жылдык мааракеңиз кут болсун! Бул кутман куракты кандай тоскону турасыз? Дегинкиси, 60ка чыккан кандай болот экен?
– Куттугуңа ырахмат! 60 жашты кандай тосмок элем… Мен туулган күн дегенди дегеле этибарга албаган кишимин. Илгери ОшПИде окуп, пахта терип жүргөндө 20 жашымды Пайсилла Ирисов деген агайым уюштуруп, пахтазарда тойчук өткөргөнбүз. Анан 50гө чыкканда белгилейин десем, өзүмдөн башка эч ким мен кембагал тууралу ойлоп да койчу түрү жок. Анан бир санаалаш киши менен, «Эй дүйнө, мен да элүүгө чыктым эй!» деп тымызым белгилеп койгом. Ал эми 60 жаш дегениң акыл эсти чымыратып, жан дүйнөңө бүлүк салат экен да. 58, 59 деп келатып эле, 60(!) десең, албетте ойлоно түшөсүң эми эстеп-эстеп отурсам менин балалыгым кыйчалыш өтүптүр. Энеден эрте ажырап, өгөй энелердин колунда чоңойдум. Атам болсо мен жаңы эле жыйырма үчкө чыгып, үйлөнөйүн деп турганда өтүп кетти. Бирок менин тагдырыма жакшы аялдар кездешти. Өзүмдүн апам, кийинки апам, эки чоң энем, кир-когумду жууган эки эжем – ошолордун баары жакшы кишилер. Азыр алтымышка чыкканда ошол кишилердин баркын билип атам.
Чоюн ӨМУРАЛЫ уулу
МАМЛЕКЕТ ЖАНА ЖЕРГИЛИК ӨЗҮH БАШКАРУУ
Турмуш туткасы – Адам
Элден
Ошентип жерге жеке менчик киргизүү аракети экономикалык негизибиз тумтак жайдак кырдаалда артына опуртал катып турат. Бул опуртал агрардык реформага катарлаш киргизилип жаткан жергиликтүү өзүн өзү башкарууга айкалышканда андан да артылып чыгат. Анткени, жеке менчикке чыккан жердин тагдыры эми бийлик тизгинин алган жергилик элдин иш-аракетине тыгыз байланышта калат. Колунда жеринен башка кокон тыйыны жок, жок, аны сатканга юридикалык укук алган жаранга эми бөгөт жок.
Коом жана Мен 