Шиңгил аңгемелер
«Оомал-төкмөл дүнүйө» түрмөгүнөн
(Курсташым Адылбекке)
Сулайман тоосу менен Ай бири-бирине жетише албай, тоонун чокусу Айга карап, Ай болсо тоонун чокусуна карап асман каршылыгын жиреп, жылдыздарды да ары түртүп жакындашып бараткан эле. Жакын жерден жайдын орто чениндеги Акбууранын түбөлүк басылбаган өмүр ыры угулат. Бирок аны биздин ыр басып кетти.
БЕЛГИЛҮҮ ШАЙЛООБЕК ДҮЙШЕЕВ ЖАНА БЕЛГИСИЗ ИСКЕНДЕР ЖУМАБАЕВ
Шайлообек Дүйшеев жогорку окуу жайында жалгыз окуп, жатаканада жалгыз жашаган эмес. Тегерегинде агалык акылын айткан, инилик көмөгүн, жолдоштук сыйын көрсөткөн жакшы санаалаш курсташтары арбын эле. Алардын бири – Искендер Жумабаев. Ата тарбиясын албай, эне мээримин көрбөй жетим өскөн Шайлообектин анда-санда кармай калчу агын суудай албуут кыялын эпке келтириш, жапайы тулпардай туйлаган азоо талантын тапка келтириш, турмуштук жана чыгармачылык тажрыйбасы аз бизге окшогон мадырабаш жаш жигиттер үчүн оңбогондой оор маселе эле.
Коом жана Мен 